Transakcje sprzedaży materiałów w jsfp są nieliczne i najczęściej mają nieistotną wartość. Ale się zdarzają. Zwracałam już uwagę, że ich skutki w sprawozdaniu za 2024 r. powinny być prezentowane w rachunku zysków i strat nie w grupie przychodów (A) i kosztów (B) działalności podstawowej, lecz w segmencie dotyczącym pozostałej działalności operacyjnej (D, E).
Pojawił się jednak jeszcze jeden aspekt prezentacji tych danych. Skutki sprzedaży aktywów trwałych są wykazywane w rachunku zysków i strat wśród pozostałych przychodów lub kosztów operacyjnych per saldo: w jsfp sporządzających sprawozdanie finansowe zgodnie z uor – jako zysk bądź strata z tytułu rozchodu niefinansowych aktywów trwałych, a w jednostkach budżetowych i samorządowych zakładach budżetowych – jako zysk z tytułu zbycia niefinansowych aktywów trwałych.
Przez analogię zakłada się, że skutki sprzedaży materiałów także powinny być wykazane w rachunku zysków i strat per saldo: nadwyżka przychodów nad kosztami zbycia – w pozostałych przychodach operacyjnych, a nadwyżka kosztów nad przychodami – w pozostałych kosztach operacyjnych.
Takie operacje mają prawdopodobnie niską wartość i nie wpływają w dużym stopniu na strukturę przychodów i kosztów jednostki, dlatego sposób wykazania tych kwot nie będzie miał istotnego znaczenia. W razie zmiany zasad prezentacji nie wystąpi też potrzeba jej objaśnienia w informacji dodatkowej, a w jednostkach budżetowych nie będzie konieczna zmiana zakładowego planu kont, ponieważ skutki operacji sprzedaży materiałów są przypisane do kont 760 i 761. W rozporządzeniu wprawdzie błędnie określono, że wartość przychodów ze sprzedaży materiałów wynika z ceny ich zakupu lub nabycia, a nie z ceny sprzedaży, ale większość jednostek nie powiela tych zapisów w swoich planach kont.
