Nadal budzą wątpliwości zasady prezentowania środków pieniężnych w drodze przez jednostki samorządu terytorialnego i ich jednostki organizacyjne. Tego rodzaju środki pojawiają się w jst między innymi wówczas, gdy podatnik reguluje swoje zobowiązanie kartą płatniczą, w wyniku czego należność podatkowa jst zostaje zapisana na jej rachunku bankowym w kolejnych dniach, a nie w momencie dokonania zapłaty przez dłużnika. Praktyka wykazywania takich kwot w sprawozdaniu Rb-N w wierszu „depozyty na żądanie”, w kolumnie „banki” wydaje się niezrozumiała i sprzeczna z zapisami instrukcji sporządzania sprawozdań zawartej w załączniku nr 8 do rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie sprawozdań jsfp w zakresie operacji finansowych.
W § 14 pkt 9 wspomnianej instrukcji wskazano, że w wierszu N3.2 prezentuje się wartość depozytów na żądanie, a więc przede wszystkim środków pieniężnych, które są zapisane na rachunkach bankowych i w każdej chwili mogą być zamienione na gotówkę (w całości lub w części) bez znaczących ograniczeń. Dotyczy to głównie sald na rachunku bieżącym jednostki. W kategorii depozytów na żądanie mieszczą się również wszelkie depozyty bez wskazanego terminu zwrotu (np. kaucje) złożone przez jednostkę, której dotyczy sprawozdanie.
W związku z tym uważam, że środki pieniężne w drodze wynikające z zapłaty kartą płatniczą powinny być wykazane przez jst jako należność wobec podmiotu, który obsługuje tego typu płatności. Należy przy tym zaznaczyć, że dostawcą usług płatniczych może być nie tylko bank, ale również instytucja płatnicza.
