Zamknięcie ksiąg rachunkowych jest poprzedzone wykonaniem wielu obowiązkowych czynności, które warunkują rzetelne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej jednostki w sprawozdaniu finansowym. Na poszczególnych etapach tych prac należy uwzględnić aktualne przepisy i wyjaśnienia oraz prawidłowe dane liczbowe, takie jak ceny sprzedaży netto, kursy walut czy podstawa odpisu na zfśs.
Podatnicy, którzy oceniają ryzyko finansowe, jakie może się zmaterializować w razie ujawnienia przez organy skarbowe zaległości w zapłacie VAT, biorą zazwyczaj pod uwagę tylko kwotę podatku, którą będą musieli zwrócić, oraz należne odsetki. Często natomiast zapominają, że kwotę tę należy powiększyć nawet o dodatkowe 30% sankcji VAT.
Każda jednostka – bez względu na zakres swojej działalności – może być wierzycielem albo dłużnikiem w ramach rozrachunków z tytułu kosztów procesu sądowego lub egzekucji komorniczej. Kwoty te mogą mieć więc charakter pozostałych przychodów bądź kosztów operacyjnych, a to determinuje sposób ich ujęcia w klasyfikacji budżetowej i w księgach rachunkowych.
Trudności związane z ewidencją amortyzacji wynikają z ogólności niektórych przepisów i z przewidzianej w nich wariantywności rozwiązań. Do takich problematycznych zagadnień można zaliczyć zmianę stawek amortyzacyjnych w trakcie użytkowania aktywów, korektę błędnie naliczonych odpisów czy też trwałe odłączenie części peryferyjnej od środka trwałego.
Postawienie zarzutu naruszenia dyscypliny finansów publicznych wymaga wcześniejszego podjęcia wielu czynności proceduralnych. Dopiero po przeprowadzeniu dwuetapowego procesu, który obejmuje czynności sprawdzające i postępowanie wyjaśniające, właściwy rzecznik dyscypliny może złożyć wniosek o ukaranie lub wydać postanowienie o umorzeniu postępowania.
Wprowadzone kilkanaście lat temu zwolnienie od opodatkowania darowizn dokonywanych między członkami najbliższej rodziny było przedmiotem wielu sprzecznych interpretacji. Kluczowym problemem okazało się ustalenie, w jakiej formie dokonać wpłaty, jak ją udokumentować i kto powinien być stroną tej transakcji. Wątpliwości te zostały ostatecznie rozstrzygnięte w uchwale 7 sędziów NSA.
Kontrola zarządcza nie może się ograniczać jedynie do ustalenia procedur i delegowania uprawnień. Jej istotą jest bowiem diagnozowanie, monitorowanie i doskonalenie procesów realizowanych przez jednostkę. Niemożliwe jest więc wytyczenie wspólnej ścieżki wdrażania kontroli zarządczej dla wszystkich podmiotów ani też określenie jej punktu docelowego.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał 30 marca br. dwa od dawna oczekiwane wyroki w sprawie obowiązków podatników VAT realizujących tzw. projekty parasolowe – dotyczące instalacji OZE lub usuwania azbestu w obrębie nieruchomości mieszkańców gminy. Treść tych orzeczeń oznacza najprawdopodobniej kolejną rewolucję w rozliczeniach VAT.
Odmowa zawarcia umowy o dofinansowanie lub podjęcia decyzji o dofinansowaniu projektu na podstawie art. 61 ust. 4 nowej ustawy wdrożeniowej powinna mieć miejsce jedynie w najpoważniejszych przypadkach i opierać się na jednoznacznie określonych przesłankach. Konstrukcja tego przepisu sprawia jednak, że możliwość spełnienia wymienionych kryteriów budzi wątpliwości.
Wraz z zakończeniem inwestycji polegających na zagospodarowaniu terenów rekreacyjnych pojawiają się często wątpliwości dotyczące ujęcia powstałych obiektów we właściwych grupach KŚT. Głównym problemem jest ustalenie, czy nową szatę roślinną, pergole, ścieżki lub oświetlenie traktować jako odrębne środki trwałe, czy może elementy zbiorczego obiektu inwentarzowego.