Jakie obce środki trwałe i na podstawie jakich dokumentów powinny być ujmowane w ewidencji pozabilansowej? Czy w taki sposób należy ewidencjonować również opłatomaty ustawione w sądach w celu świadczenia obsługi płatności bezgotówkowych?
Na pytania odpowiada Elżbieta Gaździk – ekspertka z zakresu rachunkowości budżetowej.
Obce środki trwałe to takie, które nie stanowią własności jednostki, lecz są przez nią używane na podstawie umów cywilnoprawnych (np. umowy najmu, dzierżawy, bez-płatnego użyczenia czy innych podobnych umów) lub bez tytułu prawnego. Ze względu na konieczność zachowania właściwego nadzoru nad tego typu składnikami majątkowymi wskazane jest, aby były one ujmowane w księgowej ewidencji pozabilansowej. Sposób jej prowadzenia powinien zostać określony w zakładowym planie kont będącym elementem dokumentacji dotyczącej zasad prowadzenia rachunkowości w jednostce (polityki rachunkowości). Stosownie do postanowień art. 10 ust. 1 i 2 uor opracowanie tej dokumentacji należy do obowiązków kierownika jednostki.
Należy przypomnieć, że zgodnie z art. 26 ust. 2 uor obce środki trwałe powinny zostać objęte inwentaryzacją w drodze spisu z natury. Po jej zakończeniu o wynikach spisu należy powiadomić właścicieli składników majątkowych. Podstawą ujęcia obcych środków trwałych w ewidencji pozabilansowej jednostki jest dokument PK wystawiony na podstawie dokumentów źródłowych (np. umowy, porozumienia). Jeśli więc opłatomaty, o których mowa w pytaniu, spełniają wymienione wcześniej warunki, to winny zostać ujęte w ewidencji pozabilansowej jednostki według opisanych zasad.