Samorządowa jednostka budżetowa osiąga dochody budżetowe, które podlegają przekazaniu na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Jednostka posiada jeden rachunek bankowy, który służy zarazem do wpłacania przez kontrahentów należności z tytułu dochodów oraz do realizacji wydatków budżetowych za usługi zamawiane przez jednostkę. Aby rozdzielić te dwie grupy środków, jednostka utworzyła odpowiednią analitykę do konta 130. Czy samorządowa jednostka budżetowa mogłaby przyjąć inne rozwiązanie i utworzyć dwa odrębne rachunki bankowe – jeden dla dochodów budżetowych, a drugi dla wydatków budżetowych?

Na pytania odpowiada Elżbieta Gaździk – specjalistka z zakresu rachunkowości budżetowej z wieloletnim doświadczeniem w pracy głównej księgowej jsfp.

Obowiązujące przepisy, w tym przede wszystkim regulacje ustawy o finansach publicznych (dalej: ufp), nie określają rodzajów rachunków bankowych, których prowadzenie jest obowiązkowe dla samorządowych jednostek budżetowych. Tego typu wymogi dotyczą wyłącznie państwowych jednostek budżetowych, które na podstawie art. 196 ust. 1 pkt 2 ufp są zobligowane do prowadzenia odrębnych rachunków w zakresie dochodów budżetowych i wydatków budżetowych.

Z art. 264 ufp wynika, że zasady obsługi bankowej budżetu jednostek samorządu terytorialnego (dalej: jst), w tym samorządowych jednostek budżetowych, określa umowa zawarta pomiędzy zarządem jst a bankiem. Taka umowa powinna określać m.in., jakie rodzaje rachunków służących do gromadzenia środków publicznych i ich rozdysponowywania będą funkcjonować w jednostkach budżetowych podległych jst. Należy przy tym zauważyć, że ustawodawca nie zakazuje prowadzenia jednego wspólnego rachunku dochodów i wydatków budżetowych ani też nie zakazuje utworzenia dwóch odrębnych rachunków. W związku z tym przy otwieraniu rachunków bankowych samorządowa jednostka budżetowa powinna kierować się ustaleniami wynikającymi z umowy zawartej między zarządem jst a bankiem.

W mojej ocenie funkcjonowanie dwóch odrębnych rachunków przeznaczonych do ujmowania dochodów i wydatków jest rozwiązaniem lepszym, gdyż zapewnia większą przejrzystość i kontrolę w zakresie gromadzenia środków z tytułu dochodów budżetowych oraz rozdysponowania środków publicznych przeznaczonych na wydatki budżetowe.