Podstawową metodą inwentaryzacji należności, poza wyjątkami przewidzianymi w uor, jest uzyskanie od kontrahentów potwierdzenia prawidłowości sald wykazanych w księgach rachunkowych jednostki. W praktyce jednostek budżetowych istotne jest rozstrzygnięcie, czy 15 stycznia następnego roku jest dniem, do którego jednostki mogą wysyłać prośby o potwierdzenie stanu należności, czy też ostateczną datą terminowego otrzymania druków potwierdzenia od kontrahentów.
O wyjaśnienie tego dylematu poproszono redakcję miesięcznika „Rachunkowość”, czasopisma firmowanego przez Stowarzyszenie Księgowych w Polsce. W konkluzji odpowiedzi opublikowanej w lutowym numerze wskazano, że w świetle przepisów uor oraz ich interpretacji przedstawionej w stanowisku Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie rozrachunków z kontrahentami jednostka powinna – z uwagi na cel oraz czasochłonność inwentaryzacji – najpóźniej do 15 stycznia następnego roku wysłać do kontrahentów prośby o potwierdzenie salda, natomiast odpowiedzi może otrzymać w lutym bądź marcu, przed terminem sporządzenia sprawozdania finansowego. Sytuacja, w której potwierdzenie stanu należności wpływa do jednostki po 15 stycznia, nie została więc uznana za niedotrzymanie terminu zakończenia inwentaryzacji wyznaczonego w uor. W wyjaśnieniu zaznaczono, że niepotwierdzone należności powinny być zinwentaryzowane przez porównanie ich stanu ze stosownymi dokumentami.
Przedstawione podejście jest powszechnie przyjmowane w jednostkach zarobkowych i nie jest podważane przez biegłych rewidentów. Jego akceptacja przez osoby kontrolujące dotrzymanie ustawowych terminów inwentaryzacji w jednostkach budżetowych jest niestety wątpliwa.
